...τόσο πιο καλά.
Και δε θέλω σχόλια και γέλια, γιατί απλά δεν πρόκειται για kinky απόφθεγμα της ερωτικής μας καθημερινότητας, αλλά για επιτακτική ανάγκη επαναπροσδιορισμού του εδώ και του τώρα μας.
Ακόμα δε κουράστηκες να ακούς λύσεις και προτάσεις, ηθικές, πολιτικές, οικονομικοπολιτικές και προσωπικές? Εγώ το έπαθα, και αντί να μου γυρίσει το μάτι και να βγω στους δρόμους με πέτρες και καδρόνια, κλείστηκα σπίτι, κατέβασα ρολά κι έβρασα στο ζουμάκι μου..
Λύσεις υπάρχουν.
Αυτό λέει η ζωή. Επώδυνες, ανώδυνες, δύσκολες, εύκολες, γρήγορες και όχι. Μόνο λύσεις υπάρχουν!
Σε αδιέξοδα ρουτίνας πλέον, κυκλοφορούμε με τα χέρια ψηλά, παραδομένοι στην εικονική τρομοκρατία που μας επιβάλλει το ίδιο μας το μυαλό.
Ο εχθρός όμως, είναι πάντα ένας, με τη διαφορά, πως έχει την ιδιότητα να αλλάζει πρόσωπα και να χωράει σε κάθε τσερβέλο με τα απαιτούμενα χάρτινα - ούτε καν ξύλινα- όπλα του.
Είναι η υπάλληλος με την απαιτητική φωνή από την εισπρακτική εταιρία που χρωστάς την καλοπέραση και την αφέλεια της προηγούμενης δεκαετίας, όταν έπαιρνες τα καταναλωτικά και τις κάρτες για να ικανοποιήσεις ψευδοανάγκες, που κάποιοι άλλοι σου γέννησαν και υιοθέτησες πάραυτα(τώρα που το σκέφτεσαι, έχεις μια ντουλάπα γεμάτη dress code γραφείου, αλλά δεν έχεις το γραφείο. Ούτε δουλειά.)
Η ίδια ίσως εργαζόμενη για 465 ευρώ, θα καλέσει τον γείτονα σου για το στεγαστικό δάνειο με τα ψιλά γράμματα εκεί που υπέγραψε, να τον απειλήσει ότι θα προχωρήσουν σε κατάσχεση του ιδρώτα του, αφού για να βάλει 5 τετραγωνικά πλακάκια, και 7 ζωές σαν γάτα να έχει, δε θα ξεχρεώσει ποτέ το κεφάλαιο, και θα αφήσει στη διαθήκη του, την αποπληρωμή των τόκων για τα εγγόνια του.
Αποφεύγεις να περάσεις έξω από την εφορία και κάνεις κύκλους για να φτάσεις σπίτι, αφού με τα καινούρια συστήματα και το ηλεκτρονικό φακέλωμα, παραφυλάνε στη γωνία να σε μαζέψουν και να σε κλείσουν φυλακή μαζί με πληρωμένο εκτελεστή του αντιφασίστα καλλιτέχνη.
Φοβάσαι να κοιτάξεις δίπλα σου, και να ψελλίσεις τη λέξη ρατσισμός, γιατί θα γυρίσουν και θα σε σκανάρουν 10 ζευγάρια κόκκινα μάτια, που διψάνε για κάθαρση παντός είδους και τιμάνε την πατρίδα τους (τα ΖΩΑ δεν έχουν πατρίδα, παρά μόνο προέλευση. Να τα λέμε κι αυτά..).
Φοβάσαι να μιλήσεις για οποιαδήποτε μορφή επικοινωνίας, γιατί το "αίμα που κυλάει εκδίκηση ζητάει", κι αν δεν κουνήσεις συγκαταβατικά το κεφάλι θα συναινέσεις με τους προηγούμενους και θα γίνεις στόχος. Κι εύκολο θύμα, αφού οι ταμπέλες δεν έχουν κόστος, και θα την φορέσεις χωρίς πολλά πολλά.
Φοβάσαι να μην ψηφίσεις, κι αφήσεις τη δικαιοσύνη να αυτοκτονήσει ανενόχλητη δίπλα σου.
Φοβάσαι να ψηφίσεις, γιατί η δικαιοσύνη θα αυτοκτονήσει ούτως ή άλλως δίπλα σου.
Φοβάσαι τον διαχειριστή που σου ζητάει τα κοινόχρηστα ενώ είσαι απλήρωτος πέντε μήνες.
Φοβάσαι να απαιτήσεις τα δεδουλευμένα σου γιατί θα χάσεις τη δουλειά σου.
Φοβάσαι να δουλέψεις γιατί δε θα πληρωθείς.
Φοβάσαι να πληρωθείς στην τράπεζα γιατί θα τα κρατήσει η εφορία που της τα χρωστάς.
Φοβάσαι να αναπνεύσεις γιατί μας ραντίζουν σαν βλήτα.
Φοβάσαι να αγαπήσεις γιατί θα πληγωθείς.
Φοβάσαι να δημιουργήσεις γιατί με τόσο φόβο, που να χωρέσει η δημιουργία
Φοβάσαι να ανοίξεις τα μάτια σου, γιατί ο φόβος θα είναι μπροστά σου
Θύμισέ μου κανέναν άλλο φόβο σου...
Όλο και κάτι ξεχνάω.
Κι αυτά που θυμήθηκα, λίγα είναι.
(Κλείσε για λίγο τα μάτια, χαμήλωσε το φως και ονειρέψου.
Είσαι σε ένα υδάτινο περιβάλλον, χαλαρός, κι έχεις ικανοποιήσει κάθε σου ανάγκη πριν καν την σκεφτείς - το κάνει η αγάπη για σένα. Δεν έχεις βράγχια, αλλά δεν πνίγεσαι. Όλα κυλάνε ήρεμα και αναπτύσσεσαι ομαλά. Λίγο πριν ολοκληρωθείς, αλλάζεις θέση - δεν έχει χάρτη ούτε φως εκεί μέσα αλλά ξέρεις την έξοδο. Βγαίνεις στο φως!
Ακολούθησε την ίδια διαδικασία άλλη μια φορά.
Κι άλλη.
Κι άλλη.
Μέχρι να καταλάβεις πως κάθε τι μεγάλο, ξεκινάει από μια μικρή επανάσταση. Έναν πόλεμο. Κύτταρα που διαιρούνται, και διαιρούνται και πολλαπλασιάζονται. Και μένουν μαζί και κάθε φορά ενώνονται όλο και πιο πολύ.
Κι όλα αυτά γίνονται από μόνα τους. Δεν χρειάζεται οδηγίες η φύση.
Όλα ξεκίνησαν από μια στιγμιαία ματιά. Όταν οι ψυχές που περπατάνε στους δρόμους, αναγνωρίστηκαν μέσα από λέξεις.
Λέξεις..
Επικοινωνία. Κώδικες για κάθε ανάγκη.
Κι όλα πήγαν καλά τότε, γιατί δε φοβόσουν.
Όλα πήγαν καλά, γιατί είχες αγάπη μέσα σου.
Αυτό να πιστέψεις.
Και να ξυπνήσεις να δώσεις ένα φιλί στη μαμά σου. Και στον μπαμπά σου. Στην οικογένεια. Και να μη σκέφτεσαι τον φόβο. Να αγαπάς. Και να ξεχειλίζεις από αγάπη. Και να την μοιράζεις με κάθε τρόπο.
Μόνο σταμάτα την παρέα με τον φόβο..
Είναι κακή συναναστροφή.)
